In het Haatboek leg ik uit hoe belangrijk het is dat het schrijven geen routineklus wordt.
Natuurlijk is het heel logisch als je weer loopt te haten om alle domme types op de socials, maar als je dat elke dag opschrijft, treedt er gewenning op en wordt het schrijven een oppervlakkige oefening. Het werkt pas echt als je nieuwe gevoelens van woede en ergernis ervaart.
Nog even ter herinnering: deze vragen kunnen je helpen om specifiek te blijven:
- Wat is er vandaag gebeurd waar je woedend over bent?
- Wie heeft je onlangs tegengewerkt?
- Wie of wat verraste je vandaag in negatieve zin?
- Waar heb je voor het laatst om gehuild?
- Wat las, zag of hoorde je dat je heel kut vond?
Je hoeft trouwens niet per se elks dag iets in te vullen. Het doel is immers om nieuwe gevoelens van woede te ervaren
En als het even niet lukt?
Er verstrijken bij mij ook weken dat ik het Haatboek links laat liggen. Dat is prima. Het ritueel is een middel om geluk te ervaren, niet een doel op zich.
Voel je niet schuldig als het niet lukt, en pik de draad op als je er weer aan toekomt.
Uit enkele onderzoeken blijkt dat de positieve effecten tot wel zes maanden kunnen aanhouden, dus zo’n pauze heeft geen negatief effect.